Kto pamięta czasy, gdy cukier był na kartki? Mieszkańcy małego Chybia mieli zapewne łatwiejszy dostęp do sacharozy, jako że w sąsiedztwie funkcjonowały zakłady cukrownicze. A piłkę kopią tam pod oryginalnym szyldem – Cukrownika.
Pod koniec XIX wieku w Dolinie Górnej Wisły zlokalizowano zakłady cukrownicze. Cukrownia powstała w 1884 roku, w Chybiu – dzięki dobrze rozwiniętej infrastrukturze (linia kolejowa, zaopatrzenie w wodę) oraz okolicznym uprawom buraków.
W 1937 roku założono Robotniczy Klub Sportowy „Cukrownik” w Chybiu. Zespół prowadził sekcje – poza piłkarską – koszykarską i siatkarską. Drużyna futbolowa istnieje do dzisiaj (rywalizuje w bielskiej okręgówce), choć w 2009 roku zamknięto cukrownię (należącą wówczas do Südzucker Polska S.A. – dodajmy, że sponsoring klubu wygasł znacznie wcześniej).
Największym sukcesem Cukrownika był występ w III lidzę (1984-85) oraz… wychowankowie. Bracia Stańkowie zaczynali przygodę z piłką właśnie w Chybiu, rozwinęli się w Górniku Zabrze, Ryszard zagrał nawet 12 meczów w Reprezentacji Polski.
Ocena znaku
Emblemat Cukrownika tworzy flaga w niebiesko-czerwono-białe pasy, otoczona wieńcem od prawej strony (heraldycznie) z wypisaną nazwą klubu oraz rokiem założenia. Przed laty na fladze znajdowała się pełna nazwa klubu, obecnie tylko nazwa wsi.
Dodam, że znak po lewej został opracowany na bazie odznaki, a ten po prawej to skan proporczyka (trudno powiedzieć czy był oficjalnym emblematem).
Jeżeli nazwa klubu jest jedną z bardziej oryginalnych, to herb należy ocenić mniej pozytywnie. Nie przepadam za znakami ozdobionymi wieńcem, elementem dekoracyjnym i nie wnoszącym wartości do logo. Tutaj, gdyby jednak odjąć wieniec pozostała by nam flaga, symbol równie często spotykany w sporcie. Także precyzja wykonania emblematu Cukrownika na słabszym poziomie, rok wypisany złotym konturowym liternictwem stał się nieczytelny.
Średnia ocena: 2,4